Voor deze wandeling zijn we vertrokken vanaf de parkeerplaats van Roompot vakantiepark Lunsbergen, gelegen net buiten Borger. De route hadden we thuis al via Topo Nederland Mapsource van Garmin gemaakt. Toch hebben we de route onderweg deels aangepast. Zo hebben we in het begin het rondje rondom het Lunsven toegevoegd aan de wandeling. Volgens de GPS was er een pad om het ven, echter al snel was het pad niet meer te vinden. Het was even goed opletten, want herfstbladeren en natte mos zorgden voor enige gladheid. We zijn toch doorgegaan en halverwege het ven kwamen we weer op een wandelpad terecht. In het water waren mooie weerspiegelingen zichtbaar.
Terug bij het begin van het Lunsven hebben we de route weer opgepakt. Een lang recht graspad omgeven door de geelgekleurde bladeren van de bomen. Hier zijn we iets langer rechtdoor gegaan, omdat het via de computer uitgekozen pad een smal ruiterpad bleek te zijn. We wandelen verder door het bos, waar zowel sparren als loofbomen staan. De route brengt ons bij een van de vele hunebedden in dit gebied. De vondsten uit dit hunebed kun je tegenwoordig bekijken in het Hunebedmuseum in Borger. Bij het Hunebedmuseum vindt je ook het grootste hunebed van Nederland. Hoewel er een bankje staat en we best even willen pauzeren, zijn we vanwege de koude wind toch verder gelopen. Het pad loopt nu langs enorme velden met graszoden, deze worden hier gemaakt voor het plaatsen van gras in je tuin. De kans is aanwezig dat je op het zandpad ook ruiters tegenkomt. Na een klein stukje fietspad verandert het bos in een meer open gebied met diverse vennetjes. Je wandelt midden in het Drouwenerveld. We zien steeds meer wandelaars met kinderen en het is al snel duidelijk waarom; hier is o.a. het Boomkroonpad, een attractie waarbij je omhoog klimt en tussen de toppen van de bomen loopt. Meer informatie hierover vindt u op de website www.staatsbosbeheer.nl.
Op weg naar het bezoekerscentrum Houtvester Kuhn huis lopen we over een zogenoemde keienweg. Deze veldkeien zijn tijdens de ijstijd meegevoerd vanuit Scandinavië. Tijdens het omspitten van de grond voor de bosaanplant kwamen ze rond 1930 tevoorschijn en zijn vervolgens gebruikt om de zandwegen te verharden. We wandelen verder en al gauw kom je haast niemand meer tegen. We wandelen over een breed pad langs een groot veengebied tot de GPS aangeeft dat we rechtsaf moeten. Maar waar? Het blijkt een zeer smal pad te zijn tussen, dat enigszins verstopt ligt. Zoals je op de kaart ziet, hadden we ook rechtdoor kunnen gaan, maar dit is veel leuker. Wandelen over smalle bospaadjes dwars door het bos, dat is gewoon heerlijk. Even later steken we de doorgaande weg over en wandelen we om het Meindertsveen heen.
Het landgoed Meindertsveen kenmerkt zich door de vochtige stukken hei en de vennen. Het uitgestrekte heideveld bevat ook een stuwwal, zichtbaar door de hobbel in het veld. Nog een keer krijgen we het lastig, de GPS geeft aan dat we rechtdoor moeten lopen tot aan de Stroetendijk en dat doen we ook, alhoewel het pad moeilijk zichtbaar is. We denken dat het laatste stukje naar de Stroetendijk niet vaak meer gelopen wordt, aangezien het helemaal begroeid is en je over een greppel heen moet om bij het fietspad te komen. Achteraf hadden we beter het pad naar links kunnen volgen en iets later rechtsaf gaan. Via het fietspad komen we weer uit bij de parkeerplaats van het bungalowpark en genieten in het restaurant van een heerlijke warme chocomel met appeltaart.
Download hier: Boswachterijgietenborger.zip (1614 downloads)
Comments
Mijn man en ik hebben de route eergisteren, donderdag 7 juli 2016, gelopen en hebben heerlijk genoten van de mooie en afwisselende natuur. Een aanrader!